Περιπτωση Mαριεττα Γιαννακου. Το βημα λεει την αληθεια και σπαει τα εμετικα σχολια των υπολοιπων.

Στην Ελλάδα ο νεκρός πάντα δικαιώνεται για ό,τι στραβό έκανε στη ζωή του, ενώ όποιος πλησίασε τον θάνατο και γλίτωσε (όπως συνέβη στην περίπτωση της τέως υπουργού Παιδείας) γίνεται αμέσως πρόσωπο αξιοσέβαστο.
Χαρακτηριστικότερο ήταν το σχόλιο τηλεπαρουσιαστή ότι «με πολλά μπορεί να διαφωνεί κανείς μαζί της,δεν γίνεται όμως να μην αναγνωρίσει στην κυρία Γιαννάκου το κουράγιο που έδειξε στην προσωπική της περιπέτεια».
Ηταν άστοχο το σχόλιο, διότι τίποτε το ξεχωριστό δεν υπήρξε στο κουράγιο με το οποίο η Μαριέττα αντιμετώπισε το πρόβλημα υγείας που παρ΄ ολίγον να την οδηγήσει στον θάνατο. Ο καθένας μας θα παλέψει για την επιβίωσή του όταν βρεθεί στη δική της θέση. Ως προς αυτό, λοιπόν, δεν έκανε τίποτε διαφορετικό η Μαριέττα από αυτό που ακόμη και τούτη τη στιγμή κάνει ένα πλήθος συνανθρώπων μας στα νοσοκομεία.
Αντιθέτως, εκεί όπου η Μαριέττα ξεχώρισε για το κουράγιο της ήταν στην προσπάθειά της να αναστρέψει τη σταθερή παρακμή της Ανωτάτης Παιδείας στη χώρα από το 1981 και έπειτα.
Αυτόν τον αγώνα ήταν η πρώτη που τον τόλμησε και τον έδωσε μόνη της...
--------------------------------------
Ειναι απο την στηλη πανδωρα.
Δεν ξερω ποιος την γραφει.
Οποιος και ναναι προφανως νιωθει και αυτος την ιδια αηδια που νιωθει ολος ο κοσμος οταν ακουει δημοσιογραφους να μιλανε για την περιπτωση Γιαννακου.
Ολοι ξερουν την αληθεια ενας την ειπε.
Δεν ειναι και λιγο....
ΥΓ το σχολιο θα ηταν πιο ολοκληρωμενο αν ελεγε κατι και για το ρολο των δημοσιογραφων στην προσπαθεια Γιαννακου τοτε.....