Τn 17η Ιανουαρίου οι μυες μου πόναγαν. Μπορεί να είχα ένα ελαφρύ πυρετό, αλλά δεν ήταν αρκετά δυνατό να παρατηρήσω. Κοιτάζοντας πίσω, είναι λίγο τρομακτικό, επειδή το σπίτι μου και το σχολείο γλώσσας όπου σπουδάζω Ιαπωνικά βρίσκονται σε ακτίνα 5χλμ. Από την αγορά θαλασσινών της Wuhan (όπου πιστεύεται ότι ο ιός προέρχεται). Για να αντιμετωπίσω την πονόλαιμο μου, πήρα μερικά κρύα δισκία γιατί νόμιζα ότι ήταν ένα κρύο. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να έχω χάσει τον καλύτερο χρόνο για θεραπεία, παραλείποντας να περιορίσω τον ιό με αντιιικά φάρμακα στα αρχικά του στάδια.
Δεν έχω ιδέα πώς πήρα τον ιό. Πάντα τρώω στο ίδιο εστιατόριο του Χονγκ Κονγκ κάτω από το σχολείο μου. Δεν περπατούσα πολύ εκείνη την εποχή, επειδή ήταν πολύ κρύο και αφού κουράστηκα μετά τα μαθήματα, πήγαινα πάντα πίσω στο σπίτι. Μόλις ξεκίνησε το διάλειμμα του εξαμήνου, έμεινα στους γονείς μου και όχι στον κοιτώνα. Άρχισα να φοράω μια μάσκα λίγες μέρες αργότερα όταν είδα όλους τους γύρω μου να φορούν μάσκες.
Ασθένεια και αυτομόνωση
Μέχρι τις 21 Ιανουαρίου το σώμα μου εξακολουθούσε να πονάει παντού, οπότε τηλεφώνησα στον πατέρα μου. Ένιωσε ότι κάτι ήταν λάθος με μένα και με παρότρυνε να πάω σπίτι αμέσως. Εκείνο το βράδυ πήρα τη θερμοκρασία του σώματος μου που έδειξε έναν ήπιο πυρετό. Η μαμά μου είπε ότι αν η θερμοκρασία μου δεν πέσει αργότερα εκείνη τη νύχτα, θα πάμε στο νοσοκομείο. Στις 11 το βράδυ εκείνο το βράδυ, ο πυρετός δεν είχε πάει μακριά, έτσι πήγα στο νοσοκομείο Tongji.
Κατά την άφιξή μου, το νοσοκομείο ήταν ήδη συγκλονισμένο από ασθενείς. Βλέποντας για πρώτη φορά τους γιατρούς στα κοστούμια τους στην πραγματικότητα, κάτι που έβλεπα μόνο σε ντοκιμαντέρ για το Sars , συνειδητοποίησα ότι κάτι κακό συνέβαινε.
Δεν ήμουν έκπληκτος ή φοβισμένος όταν είδα όλους τους ανθρώπους, επειδή είναι ένα από τα καλύτερα νοσοκομεία στο Wuhan και είναι πάντα πολύ γεμάτο. Λόγω των τεράστιων πλήθους, αποφάσισα να πάω στο πνευμονικό νοσοκομείο του Wuhan και αυτό αποδείχθηκε η σωστή απόφαση.
Δεν υπήρχε ούτε ένας ασθενής εκείνη τη στιγμή που έφτασα. Εκεί είχα εξετάσεις αίματος και ηπατικής λειτουργίας και CT ανίχνευση. Τα αποτελέσματα CT επανήλθαν και έδειχναν σκασμένες σκιές στις κάτω πλευρές και των δύο πνευμόνων μου. Άρχισα να λαμβάνω συνταγογραφούμενα φάρμακα και καψάκια κινεζικής ιατρικής που συνταγογραφούνται από το νοσοκομείο.
Όταν ο Γουχάν άρχισε να είναι κλειδωμένος, τότε ο μπαμπάς μου με έβαλε καραντίνα στον εαυτό μου στο σπίτι. Ήξερα επίσης από το να παρακολουθώ ταινίες και πράγματα που μάλλον θα έπρεπε να ετοιμάζουμε για φαγητό στο σπίτι, γι 'αυτό αγοράσαμε μια δέσμη στιγμών ζυμαρικών, που κανείς δεν έφτασε να τρώει. Υπήρχε αρκετό στο σούπερ μάρκετ. το μόνο πράγμα που πραγματικά δεν μπορούσαμε να βρούμε ήταν απολυμαντικά.
Ο πατέρας μου είναι εργαζόμενος γραφείου σε μια εταιρία φαρμάκων και η μαμά μου πήγε στο σχολείο σε ιατρικό πανεπιστήμιο, οπότε ήταν καλό για να βοηθήσουν στην ανάλυση της κατάστασής μου. Ξεκίνησα να απομονώνω στις 22 Ιανουαρίου. Το δωμάτιό μου έχει τη δική του μπανιέρα και μπάνιο, οπότε είναι πολύ βολικό. Η γιαγιά μου έκανε το μαγείρεμα για μένα και όταν έφερνε φαγητό, θα φορούσε μάσκα και θα χρησιμοποιούσαμε ξυλάκια και τέτοια πράγματα, οπότε αφού τελείωσα όλα αυτά, ρίχτηκαν έξω.
'Η χειρότερη στιγμή'
Διαφήμιση
Στις 25 Ιανουαρίου έκανα έλεγχο. Είχα αρχίσει να βήξω. Ήταν ένας πολύ ξηρός βήχας με λίγο κίτρινο φλέγμα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η κατάσταση μου επιδεινώνεται, καθώς η λοίμωξη εξαπλώνεται σε ολόκληρους τους πνεύμονες. Ο γιατρός μου έδωσε ενδοφλέβια δόση, ενώ το φάρμακο από το στόμα παρέμεινε το ίδιο. Τη στιγμή που ο γιατρός μου είπε ότι υπήρχε η υποψία ότι είχα τον ιό, αλλά μόνο μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα μπορούσε να αποφασίσει ποιος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το κιτ δοκιμών.
Μέχρι τις 26 Ιανουαρίου, το να σηκωθώ είχε γίνει εξαιρετικά δύσκολο και τρέμουλα με κρύο. Ένιωσα ότι έχω υψηλό πυρετό και ήμουν: 39Γ. Οι αναφορές αργότερα ανέφεραν ότι η κατάσταση θα μπορούσε να αναπτυχθεί εξαιρετικά γρήγορα στη μεσαία σκηνή, αλλά πριν το ήξερα, από εκείνο το βράδυ ο πυρετός εξαφανίστηκε. Ένιωσα σαν να ήμουν στην κόλαση και πίσω. Αυτή η περίοδος από τις 21 Ιανουαρίου έως τις 26 ήταν η χειρότερη στιγμή. Κάθισα τόσο άσχημα ότι το στομάχι μου πονάει και η πλάτη μου ένοιωσε. Αυτές ήταν μερικές από τις χειρότερες ημέρες στη ζωή μου.
Ήταν τότε που συνειδητοποίησα ότι χρειάστηκα κάποια πνευματική υποστήριξη ή ίσως δεν μπορούσα να το καταφέρω. Έτσι, παρακολούθησα την αγαπημένη μου εκπομπή anime και βλέποντας την κανονική, ευτυχισμένη ζωή τους, σκέφτηκα ότι ίσως πρέπει να πω αντίο σε αυτή τη ζωή για πάντα. Αλλά βλέποντας την παράσταση, η ηρωίδα είχε προβλήματα στο πρώτο μισό, αλλά τελικά κατάφερε και πέτυχε στην καριέρα της.
Βλέπετε, επρόκειτο να πετάξω στην Ιαπωνία στα μέσα Φεβρουαρίου για να πάω σε μια συναυλία της Ayaka Ohashi, μιας ιαπωνικής ηθοποιού φωνής και ενός καλλιτέχνη anime, αλλά με την κλειδαριά πίστευα ότι όλα θα μπορούσαν να ακυρωθούν. Είχα παρακολουθήσει την ατομική της παράσταση πέρυσι, και μετά την παρακολούθησή της, είχα αποφασίσει ότι ήθελα να κάνω μια καριέρα από τη διαχείριση φορέων φωνής. Επομένως, βλέποντας την εκπομπή, σκέφτηκα: πρέπει να το κάνω αν θέλω να δω την επόμενη συναυλία της ζωντανή. Αυτό πραγματικά με ενθάρρυνε και μου έδωσε κάποια ανακούφιση, μαζί με το φάρμακο. Ονειρευόμουν δύο φορές την εβδομάδα ότι την γνώρισα.
Είχα μια άλλη επανεξέταση στις 28 Ιανουαρίου, η οποία έδειξε ότι και οι πνεύμονες μου γινόταν καλύτεροι. Μετά από μια ιατρική διαβούλευση μεταξύ των γιατρών, αποφάσισαν ότι είχα τη δυνατότητα να δοκιμάσω για το coronavirus.
Ο ιός εξαπλώνεται
Ο μεγαλύτερος αδελφός μου άρχισε να έχει πυρετό και βήχα στις 29. Τα αποτελέσματα των εξετάσεών του έδειξαν ότι υπήρχαν μικρές επιφάνειες σκιών σαν τους γυαλί στους πνεύμονές του. Θεωρήθηκε ύποπτη περίπτωση. Την ίδια μέρα, η γιαγιά μου είχε επίσης πυρετό. Όσο για μένα, τα αποτελέσματα των δοκιμών μου ήταν θετικά και ήμουν επίσημα επιβεβαιωμένος. Το νοσοκομείο μου έδωσε δωρεάν πέντε ημέρες φαρμάκου κατά του HIV, ενώ η οικογένειά μου άρχισε επίσης να παίρνει συνταγογραφούμενα φάρμακα. Λόγω της βελτιωμένης κατάστασής μου και των περιορισμένων κλινών στο νοσοκομείο, μου είπαν να γυρίσω σπίτι και να απομονώσω τον εαυτό μου και έτσι τελείωσε η IV θεραπεία μου.
Ο αδελφός μου είχε επανεξετάσει και έμεινε θετικός στις 2 Φεβρουαρίου. Η γιαγιά μου είχε πυρετό για τέσσερις ημέρες, αλλά μετά ανακτήθηκε. Δεν δοκιμάστηκε ποτέ και δεν ήταν η μητέρα μου, αλλά πήραν όλα τα φάρμακα. Ο αδελφός μου τελικά ανακτάται και είναι τώρα αρνητικός για τον ιό.
Στις 4 Φεβρουαρίου, μια αξονική τομογραφία έδειξε συνεχείς βελτιώσεις στους πνεύμονές μου και ο βήχας μου σταμάτησε. Μου δόθηκε ένας άλλος έλεγχος με κοροναϊό και μου έδωσαν περισσότερα φάρμακα. Την επόμενη μέρα τα αποτελέσματα των δοκιμών έδειξαν ότι ήταν αρνητική για τον ιό, αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες των γιατρών, έπρεπε να επιστρέψω για άλλη δοκιμή. Στις 7 Φεβρουαρίου τα αποτελέσματα έδειξαν και πάλι ότι ήμουν αρνητική, και μου ανακηρύχθηκε ανακτήθηκε.
Σχόλια