Στη φωτογραφία, ο Ιβάν Σαββίδης επί σκηνής με τον Σάκη Ρουβά στη μεγάλη εκδήλωση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ρωσίας την προηγούμενη εβδομάδα στη Μόσχα.
Ο Έλληνας Αμπράμοβιτς κάνει business, σπορ και πολιτική στη Θεσσαλονίκη
«Ποτέ δεν θα σταματήσω να είμαι Έλληνας, αλλά πάντα θα είμαι Ρώσος». Ιβάν Σαββίδης, 24 Οκτωβρίου 2016.
Μπορεί σε πολλούς η συγκεκριμένη αποστροφή του κ. Σαββίδη να ακούγεται αντιφατική, αλλά για όποιον παρακολουθεί τις κινήσεις του γνωστού επιχειρηματία είναι μία από τις πολλές φαινομενικά αντιφατικές προσεγγίσεις του. Για παράδειγμα, αντιφατικές δείχνουν και οι δηλώσεις του για την «ηθική του δημόσιου ταμείου».
Όταν το 2013 διεκδικούσε τη διαγραφή των προστίμων του ΠΑΟΚ, δεν δίσταζε να χαρακτηρίσει ανήθικα τα πρόστιμα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι έφερναν έσοδα στο κράτος. «Αν δεν διαγράψουν τα ανήθικα πρόστιμα που επέβαλαν στον ΠΑΟΚ, 22 εκατ. ευρώ, μπορώ να πω “γεια σας”. Είμαι έτοιμος να σας δώσω τα 11 εκατ. Αν δεν τα θέλετε, δεν θα πάρετε τίποτα» είχε πει.
Όμως θεώρησε ηθικό να κάνει τους άλλους να πληρώσουν περισσότερα στη διαδικασία για την έκδοση των τηλεοπτικών αδειών. «Θα κάνω ό,τι μπορώ προκειμένου να πληρώσουν πολύ περισσότερα αυτοί» είπε ότι ήταν ο στόχος του όταν μπήκε στη διαδικασία της έκδοσης των αδειών για τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Δέκα χρόνια business στην Ελλάδα
Ο Ιβάν Σαββίδης αυτές τις μέρες κλείνει 10 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με τα ελληνικά πράγματα. Με βάση τη δική του αποτίμηση, όπως την έκανε στην Επιτροπή Απόδημου Ελληνισμού της Βουλής τον προηγούμενο Απρίλιο, η επενδυτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα άρχισε το 2013. «Ο συνολικός όγκος επενδύσεών του στην Ελλάδα ανήλθε πάνω από 1.130 εκατ. ευρώ. Ο συνολικός όγκος των φόρων σε αυτό το διάστημα που πλήρωσε στο ελληνικό κράτος ήταν 308 εκατ. ευρώ, περίπου 1.000 άτομα βρήκαν δουλειά, ενώ πάνω από 30 επενδυτικά πρότζεκτ τρέχουν αυτή τη στιγμή».
Τα 1,13 δισ. σε μόλις τρία χρόνια αφορούν τρεις σημαντικές επενδύσεις που είχε κάνει μέχρι τότε: τον ΠΑΟΚ, το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς και τη ΣΕΚΑΠ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι καμία από τις τρεις δεν ήταν εύκολη επένδυση.
Όταν αγόρασε τον ΠΑΟΚ, η ομάδα είχε χρέη περίπου 31 εκατ. ευρώ, που καθιστούσαν απαγορευτική την ανάμειξη οποιουδήποτε. Τον ανέλαβε με 31 εκατ. ευρώ χρέη αλλά χρειάστηκε να πληρώσει μόνο 21 εκατ. ευρώ, διότι τα υπόλοιπα αφορούσαν πρόστιμα που πέτυχε να διαγραφούν.
Αν δεν είχε αγοράσει το Μακεδονία Παλλάς, το γνωστότερο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, αυτό θα είχε κλείσει. Το ενέταξε στο χαρτοφυλάκιό του έναντι 12,4 εκατ. ευρώ και με μια συμφωνία που επεκτάθηκε σε βάθος χρόνου, παρέχοντάς του ασφάλεια.
Ο ίδιος στη Βουλή χαρακτήρισε την επένδυση στη ΣΕΚΑΠ «επώδυνη», λέγοντας ότι αγοράστηκε με έλλειμμα πάνω από 40 εκατ. ευρώ και πολλά χρέη στις μισθοδοσίες και στα αγροκτήματα. Έναν χρόνο μετά, το2014, του απέφερε 1,3 εκατ. ευρώ κέρδη και τώρα «η σταθερή πορεία της επιχείρησης επιτρέπει εργασιακή σιγουριά σε πάνω από 5.000 οικογένειες αγροτών».
Τις δύο από τις τρεις δραστηριότητες, όμως, τις ήξερε από τη Ρωσία. Είχε ξεκινήσει την επιχειρηματική του δραστηριότητα εξαγοράζοντας, μετά την κατάρρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος στην ΕΣΣΔ, την καπνοβιομηχανία στην οποία είχε ξεκινήσει ως εργάτης και είχε φτάσει να είναι υποδιευθυντής, ενώ είχε διαχειριστεί για οκτώ χρόνια την τοπική ομάδα του Ροστόφ, την οποία εγκατέλειψε όταν η πορεία της δεν ήταν καλή.
Οι μνήμες από το κομμουνιστικό καθεστώς στη Ρωσία έχουν χαράξει τις πολιτικές του απόψεις. Είναι επιφυλακτικός απέναντι στο δυτικό πολυκομματικό καθεστώς: «Για τα κόμματα υπάρχει ένας κανόνας: Όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα. Και αυτό είναι ξεκάθαρο. Αν αυτά τα κόμματα είχαν συνείδηση, δεν θα έθεταν το θέμα να επιστραφούν 90 εκατομμύρια».
Η τελευταία του αποστροφή, σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους την προηγούμενη εβδομάδα στη Μόσχα, δείχνει ότι στα κόμματα δεν συμπεριλαμβάνει αυτό που κυβερνά, ενώ η εξουσία απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του. «Η κυβέρνηση έδειξε πως μπορεί να διεκπεραιώσει τέτοιους διαγωνισμούς και έχω πει στον πρωθυπουργό πως δεν χρειάζεται να φοβάται κάτι και να πηγαίνει μπροστά» είπε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι έχει επαφές με τον κ. Τσίπρα.
Άλλωστε πριν από δύο χρόνια είχε βρεθεί λίγο πριν από το να αγοράσει το κομμάτι της ΕΥΑΘ που πουλούσε το κράτος, σε έναν διαγωνισμό που δεν προχώρησε, έχει δώσει 20 εκατ. ευρώ για μία τηλεοπτική άδεια σε έναν άλλο διαγωνισμό που δεν προχώρησε, ενώ πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι συμμετέχει σε μία από τις κοινοπραξίες που διεκδικούν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Αναζητώντας την εύνοια του Πούτιν
Ο κ. Σαββίδης έχει άποψη για το πώς να χειρίζεται τις εξουσίες. Προφανώς ριζωμένη στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την τοπική εξουσία στο Ροστόφ, όταν απέκτησε την καπνοβιομηχανία. Όμως οι σχέσεις του με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν έχουν πάψει να είναι θερμές, παρά το γεγονός ότι είχε διατελέσει βουλευτής του κόμματός του. Μάλιστα ο κ. Πούτιν σε ομιλία του στη Νότια Ρωσία, κοντά στο Ροστόφ, επέκρινε δριμύτατα, χωρίς να δώσει ονόματα, «όσους επενδύουν εκτός χώρας».
Η φωτογραφία που έχει με τον Ρώσο Πρόεδρο ο ιστότοπος όπου καταγράφονται οι δραστηριότητες του επιχειρηματία (ivansavvidis.gr) είναι από την εποχή που ο κ. Σαββίδης δεν είχε μούσι, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι νέα φωτογραφία δεν βγήκε, ούτε όταν ο κ. Σαββίδης ήταν στην αποστολή των επιχειρηματιών που συνόδευσαν τον κ. Τσίπρα στη Μόσχα το 2015 ούτε όταν ήταν στο ρωσικό μοναστήρι κατά την επίσκεψη του κ. Πούτιν τον Μάιο του 2016.
Έχει όμως μεγάλη επιρροή στις τοπικές εξουσίες, όπως προκύπτει από την ευκολία με την οποία μέσα σε λίγες μέρες, τον περασμένο Αύγουστο, κατάφερε να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που έπρεπε να κάνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης για να στηθεί το άγαλμα της, Ρωσίδας στην καταγωγή, βασίλισσας Όλγας στην πόλη, στην οποία πήγε μόνο όταν δολοφονήθηκε ο σύζυγός της, βασιλιάς Γεώργιος, το 1913.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το άγαλμα ήταν το διαβατήριο για την εκ νέου αποδοχή του από τον μηχανισμό εξουσίας στη Μόσχα, κάτι που προωθεί με κάθε δυνατό τρόπο. «Δεν υπάρχει ζήτημα χρημάτων» απάντησε όταν ρωτήθηκε πόσα χρήματα είναι διατεθειμένος να διαθέσει για την έδρα των Ρωσικών Σπουδών στο ΑΠΘ.
Η εμπλοκή στην εγχώρια πολιτική
Κύκλοι στο περιβάλλον του κ. Σαββίδη, η αυθεντικότητα των οποίων στην έκφραση των απόψεων του επιχειρηματία είναι αδύνατο να ελεγχθεί σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο σύστημα διακίνησης των πληροφοριών προς αυτόν, ισχυρίζονται ότι η πολιτική του επιρροή κατέστη σαφής στον σχηματισμό των ψηφοδελτίων της ΝΔ το 2014, καθώς αποδίδουν στον κ. Σαββίδη την υποψηφιότητα του πρώην αρχηγού της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Θ. Ζαγοράκη. Ο ίδιος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι πολλές επιλογές του οφείλονταν στην επιρροή που του ασκούσε ο αρραβωνιαστικός της ανιψιάς του Ανδρέας Παπαμιμίκος, αποφεύγοντας να παραστεί στη γαμήλια τελετή της ανιψιάς του με τον κ. Παπαμιμίκο.
Στον γάμο του δικού του γιου, που έγινε στη Θεσσαλονίκη και όχι στο Ροστόφ, όπου εξακολουθεί να κατοικεί ο ίδιος, παρόντες ήταν κυρίως πολιτικοί που διακρίνονται για τη φιλική τους προδιάθεση απέναντι στη Μόσχα.
Στο ερώτημα αν ο κ. Σαββίδης θα είναι ο πρώτος βουλευτής που θα μιλήσει από βήματος της Βουλής σε άλλη γλώσσα πλην της ελληνικής, απάντησε ο ίδιος την προηγούμενη εβδομάδα στη Μόσχα: «Το μόνο που φοβάμαι είναι να πάρω την απόφαση να μπω στην πολιτική. Είναι το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσα να κάνω στη ζωή μου. Σήμερα δεν θέλω να το κάνω. Φανταστείτε τώρα να αρχίσω να μπαίνω στην πολιτική. Πιστεύω ότι σε αυτή την περίπτωση θα κείτομαι κι εγώ εκεί όπου κείτεται ο Καποδίστριας».
Είναι προφανές ότι η αναφορά στον Καποδίστρια, που επίσης ήρθε από τη Ρωσία να αναλάβει κυβερνήτης, προϊδεάζει για απάντηση που δεν απέχει πολύ από το να είναι θετική και για πήχη που βρίσκεται πολύ ψηλά.
Άλλωστε ουδείς εξεπλάγη όταν, κατά παραβίαση κάθε έννοιας πρωτοκόλλου, παρουσιάστηκε στην εξέδρα των επισήμων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Όπως και ουδείς κάνει δεύτερη ανάγνωση στις πολυποίκιλες φιλανθρωπικές δραστηριότητες του Ιδρύματος Ιβάν Σαββίδης. Και, κυρίως, λεφτά υπάρχουν.
Σχόλια