Πρός στιγμήν νομίσαμε ότι κάποιοι θα έλεγαν το μεγάλο ΟΧΙ στίς Βρυξέλες και θα πέταγαν το Μνημόνιο στά μούτρα τών Ευρωπαίων - δανειστών μας...

Εχοντας υπ΄όψιν ότι όλους αυτούς τούς μήνες η αντιμνημονιακή ηγεσία μας καταριέται το Μνημόνιο και ότι μάλιστα καλεί τον κόσμο (εδώ στήν Ελλάδα) σέ φανατική αντιμνημονιακή ψήφο , χωρίζοντας τούς Ελληνες στούς Μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς πρός στιγμήν νομίσαμε ότι στίς Βρυξέλες θα ζήσουμε ηρωικές στιγμές, ότι δηλαδή θα ακουγόταν και εκεί τό "όχι στό Μνημόνιο" (αυτό δηλαδή πού μάς καλούν να κάνουμε εδώ)...

Για την ακρίβεια πιστέψαμε ότι κάποιοι θα πήγαιναν στίς Βρυξέλες και θα έλεγαν, 70 χρόνια μετά, ξανά, το μεγάλο ΟΧΙ...
Οχι κύριοι ευρωπαίοι - δανειστές μας, μνημονιακοί δυνάστες μας...
Σάς πετάμε το μνημόνιο στα μούτρα...
Πάρτε το πίσω δέν το θέλουμε...
Ούτε τά ψωροδίς σας (με τα οποία πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις) θέλουμε ...
Μήν επιμένετε τόσο πολύ...
Μήν μάς παρακαλάτε...
Είμαστε εναντίον τού Μνημονίου σας, δέν το θέλουμε και μήν μάς πιέζετε άλλο...
Εμείς δέν είμαστε δοσίλογοι...
κλπ κλπ...




Περιμέναμε δηλαδή να ζήσουμε ηρωικές στιγμές...
Ομως δέν είδαμε κάτι τέτοιο...
Εγινε κάτι?