Εάν ένας πολιτικός σέ μιά χώρα κερδίζει εκλογές λέγοντας συνειδητά ψέματα στόν κόσμο, αυτό είναι αντικείμενο εξεταστικής;
Ας υποθέσουμε ότι σέ μιά μπανανία υπάρχει ένας πολιτικός πού ενώ ξέρει ότι η χώρα στήν οποία πολιτεύεται είναι χρεωμένη και μέσα στήν χειρότερη οικονομική κρίση τών τελευταίων ετών καί προκειμένου να κερδίσει τίς εκλογές, λέει ότι υπάρχουν λεφτά, καί απλά είναι κρυμένα, υπόσχεται δέ, έξοδο απο τήν κρίση, ενώ θα δίνει ταυτόχρονα αυξήσεις και παροχές, καί κερδίζει έτσι τις εκλογές...
Ας υποθέσουμε ότι αφού κερδίσει τίς εκογές και προκειμένου να καλύψει τα προεκλογικά ψεύδη του σηκώνει τόν κόσμο ολόκληρο στό πόδι καταγγέλοντας τήν ίδια του τη χώρα καί βγάζοντας στη φόρα αυτά πού κάνουν όλες οι κυβερνήσεις αλλά κανείς δέν λέει....
Ας υποθέσουμε ότι στήν προσπάθεια του να διασωθεί πολιτικά βυθίζει τη χώρα στην ανυποληψία και την εκθέτει διεθνώς καί έτσι οι πολίτες τής χώρας αυτής βρίσκονται μπλεγμένοι και αναγκασμένοι να πληρώνουν επί μιά δεκαετία όλη αυτή την ανευθυνότητα...
Εάν τα υποθέσουμε όλα αυτά τότε αυτός ο πολιτικός θα πρέπει να γίνει αντικείμενο εξεταστικής και ενδεχομένως προανακριτικής επιτροπής?
Αυτές οι ευθύνες είναι πολιτικές ή ποινικές?
Τέλος, για να τα λέμε όλα, η μπουνταλοσύνη και η βαρειά πολιτική ανικανότητα τών αντιπάλων του μήπως και αυτή θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο εξεταστικής?
Εν τέλει όταν ένα πολιτικό προσωπικό ενός λαού είναι εντελώς διεφθαρμενο και ανίκανο τότε αυτός ο λαός τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει για να γλιτώσει απο αυτό το πολιτικο προσωπικό?
Ποιά δικαστήρια είναι αρμόδια γιά τέτοιες περιπτώσεις?
Ας υποθέσουμε ότι αφού κερδίσει τίς εκογές και προκειμένου να καλύψει τα προεκλογικά ψεύδη του σηκώνει τόν κόσμο ολόκληρο στό πόδι καταγγέλοντας τήν ίδια του τη χώρα καί βγάζοντας στη φόρα αυτά πού κάνουν όλες οι κυβερνήσεις αλλά κανείς δέν λέει....
Ας υποθέσουμε ότι στήν προσπάθεια του να διασωθεί πολιτικά βυθίζει τη χώρα στην ανυποληψία και την εκθέτει διεθνώς καί έτσι οι πολίτες τής χώρας αυτής βρίσκονται μπλεγμένοι και αναγκασμένοι να πληρώνουν επί μιά δεκαετία όλη αυτή την ανευθυνότητα...
Εάν τα υποθέσουμε όλα αυτά τότε αυτός ο πολιτικός θα πρέπει να γίνει αντικείμενο εξεταστικής και ενδεχομένως προανακριτικής επιτροπής?
Αυτές οι ευθύνες είναι πολιτικές ή ποινικές?
Τέλος, για να τα λέμε όλα, η μπουνταλοσύνη και η βαρειά πολιτική ανικανότητα τών αντιπάλων του μήπως και αυτή θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο εξεταστικής?
Εν τέλει όταν ένα πολιτικό προσωπικό ενός λαού είναι εντελώς διεφθαρμενο και ανίκανο τότε αυτός ο λαός τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει για να γλιτώσει απο αυτό το πολιτικο προσωπικό?
Ποιά δικαστήρια είναι αρμόδια γιά τέτοιες περιπτώσεις?
Σχόλια
Άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα: "1. Σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και σε χρηματική ποινή καταδικάζεται όποιος διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις ή φήμες ικανές να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να ταράξουν τη δημόσια πίστη ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο εθνικο νόμισμα ή στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας ή να επιφέρουν διαταραχή στις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Αν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου, ο υπαίτιος καταδικάζεται τουλάχιστον σε φυλάκιση έξι μηνών και σε χρηματική ποινή τουλάχιστον διακοσίων χιλιάδων μεταλλικών δραχμών. 2. Όποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή".
Προσέξτε τα "ή", δεν είναι ανάγκη κάποιος να κάνει όλα τα παραπάνω, αρκεί να κάνει κάτι από όλα. Δεν είναι ανάγκη να είναι ψευδείς οι ειδήσεις (που είναι, στην περίπτωσή μας), αρκούν και οι φήμες. Δεν είναι ανάγκη να γίνει κακό στο εθνικό νόμισμα (που γίνεται, πέφτει και μάλιστα πανευρωπαϊκά!), αρκεί ο κλονισμός της δημόσιας πίστης ("χρεωκοπούμε").
Έτσι μου 'ρχεται να καταθέσω μήνυση. Αν δεν το κάνω είναι γιατί φοβάμαι ότι δεν θα ασχοληθεί κανένας, ούτε καν η Νέα Δημοκρατία...