Μέ 70 ευρώ στό Βερολίνο εξασφαλίζεις απεριόριστο φαγητό, ποτό και σεξ, μεταξύ 10 το πρωί και 4 το απόγευμα.
Ισχυρό πλήγμα κατάφερε η παγκόσμια οικονομική κρίση στο αρχαιότερο επάγγελμα στη Γερμανία. Σε μία από τις λίγες χώρες του κόσμου, όπου η πορνεία είναι νόμιμη και εμφανής, η βιομηχανία του σεξ προσπαθεί να αντιμετωπίσει την υποχώρηση της κερδοφορία με ιδιαίτερο πακέτο στήριξης. Χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους μάρκετινγκ, εκπτώσεις και προσφορές, η βιομηχανία του σεξ προσπαθεί να προσελκύσει τους χαμένους της πελάτες.....
....Το «Pusy Club» στο Βερολίνο προσελκύει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ χάρη στην «ενιαία τιμή» των 70 ευρώ, που χρεώνει για απεριόριστο φαγητό, ποτό και σεξ, μεταξύ 10 το πρωί και 4 το απόγευμα.
«Αυτές τις ημέρες οφείλεις να βρεις κάποια δημιουργική λύση στο πρόβλημα της κρίσης. Η κρίση μας χτυπά αλύπητα, παρότι ο τομέας μας τα πηγαίνει μάλλον καλά σε σχέση με άλλους», λέει ο Στέφαν, διευθυντής του κλαμπ-οίκου ανοχής, που δεν θέλησε να αποκαλύψει το επίθετό του. Ο Στέφαν, που διευθύνει και άλλα «σπίτια» στη Χαϊδελβέργη και το Βούπερταλ, λέει ότι η ενιαία τιμή βοηθά 30 εργαζόμενα κορίτσια σε κάθε οίκο ανοχής να εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Αλλες πρωτότυπες ιδέες από ιδιοκτήτες οίκων ανοχής αφορούν τις κάρτες μέλους για τους πελάτες, τα πάρτι με ομαδικό σεξ και οι εκπτώσεις για παίκτες του γκολφ... Το Αμβούργο διαθέτει την πιο διάσημη κακόφημη συνοικία της Γερμανίας, τη Σανκτ Πάουλι και την κεντρική της οδό, τη Ρίπερμπαν.
Η Άνκε Κρίστιανσεν, διευθύντρια του οίκου ανοχής «GeizHaus», είναι ιδιαίτερα υπερήφανη για την «τιμή πόρτας» των 38,50 ευρώ, που ζητά από τους πελάτες, θεωρώντας ότι η πρωτοβουλία της αποτελεί δείγμα της κοινωνικής ευαισθησίας του κλάδου.....
Σχόλια
Ορισμένοι οίκοι ανοχής έχουν μειώσει δραστικά τις τιμές τους, ενώ άλλοι κατέφυγαν στις δωρεάν προσφορές, όπως δωρεάν λεωφορεία για τη μεταφορά των πελατών, εκπτώσεις για υπερήλικες και οδηγούς ταξί, καθώς και «ημερήσια εισιτήρια».
Η Κάρεν Αρενς, διευθύντρια του οίκου ανοχής «Yes, Sir» στο Αμβούργο, εξηγεί: «Οι καιροί είναι δύσκολοι και για εμάς. Νιώθουμε την κρίση στο πετσί μας, οι εισπράξεις έχουν υποχωρήσει κατά 30%. Οι πελάτες δεν ζητούν πια έξτρα και κρατούν σφιχτά το πορτοφόλι τους. Ολοι αναζητούν ευκαιρίες».
Στη Γερμανία δραστηριοποιούνται σήμερα περισσότερες από 400.000 ιερόδουλες, ενώ τα επίσημα στοιχεία δεν ξεχωρίζουν τις γυναίκες από τους άνδρες συναδέλφους τους, που αν και ελάχιστοι, υπόκεινται στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο, όπως και οι γυναίκες. Το 2002, νέος νόμος επέτρεψε στις ιερόδουλες να διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους και να συνάπτουν νομικά έγκυρα συμβόλαια και συμβάσεις εργασίας. Ο νόμος αυτός άνοιξε το δρόμο για την ασφάλισή τους στο κρατικό σύστημα συνταξιοδότησης και ιατρικής περίθαλψης της Γερμανίας.
Ο ετήσιος τζίρος της βιομηχανίας του σεξ στη Γερμανία ανέρχεται στα 14 δισ. ευρώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις του εργατικού σωματείου Verdi. Η φορολόγηση της πορνείας αποτελεί μάλιστα σημαντική πηγή εσόδων για πολλούς δήμους της χώρας. Η πορνεία είναι επίσης νόμιμη σε Ολλανδία, Αυστρία, Ελβετία, Ουγγαρία, Ελλάδα και Τουρκία, καθώς και σε ορισμένες πολιτείες της Αυστραλίας και την αμερικανική πολιτεία της Νεβάδα. Αλλες χώρες, όπως το Λουξεμβούργο, η Δανία, η Λεττονία, το Βέλγιο και η Φινλανδία επιτρέπουν την πορνεία, αλλά απαγορεύουν τη μαστροπεία.
«Δημιουργικές λύσεις»
Το «Pusy Club» στο Βερολίνο προσελκύει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ χάρη στην «ενιαία τιμή» των 70 ευρώ, που χρεώνει για απεριόριστο φαγητό, ποτό και σεξ, μεταξύ 10 το πρωί και 4 το απόγευμα.
«Αυτές τις ημέρες οφείλεις να βρεις κάποια δημιουργική λύση στο πρόβλημα της κρίσης. Η κρίση μας χτυπά αλύπητα, παρότι ο τομέας μας τα πηγαίνει μάλλον καλά σε σχέση με άλλους», λέει ο Στέφαν, διευθυντής του κλαμπ-οίκου ανοχής, που δεν θέλησε να αποκαλύψει το επίθετό του. Ο Στέφαν, που διευθύνει και άλλα «σπίτια» στη Χαϊδελβέργη και το Βούπερταλ, λέει ότι η ενιαία τιμή βοηθά 30 εργαζόμενα κορίτσια σε κάθε οίκο ανοχής να εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Αλλες πρωτότυπες ιδέες από ιδιοκτήτες οίκων ανοχής αφορούν τις κάρτες μέλους για τους πελάτες, τα πάρτι με ομαδικό σεξ και οι εκπτώσεις για παίκτες του γκολφ... Το Αμβούργο διαθέτει την πιο διάσημη κακόφημη συνοικία της Γερμανίας, τη Σανκτ Πάουλι και την κεντρική της οδό, τη Ρίπερμπαν.
Η Άνκε Κρίστιανσεν, διευθύντρια του οίκου ανοχής «GeizHaus», είναι ιδιαίτερα υπερήφανη για την «τιμή πόρτας» των 38,50 ευρώ, που ζητά από τους πελάτες, θεωρώντας ότι η πρωτοβουλία της αποτελεί δείγμα της κοινωνικής ευαισθησίας του κλάδου.
Σχέδια έκτακτης ανάγκης
Ο Έκι Κρουμέιχ, διευθυντής του ακριβού «κλαμπ» Artemis στο Βερολίνο, λέει ότι αντιστάθηκε στις εκκλήσεις για μείωση τιμών, παρότι ηλικιωμένοι και οδηγοί ταξί εξασφαλίζουν ήδη έκπτωση 50% για τις «υπηρεσίες» των κοριτσιών. «Η φιλοσοφία μας είναι: προσφέρουμε σημαντική υπηρεσία, που δεν μπορεί να εκλείψει, ακόμη και σε εποχή έντονης οικονομικής κρίσης», λέει ο κ. Κρουμέιχ.
Η ιερόδουλος Στέφανι Κλάιν, που εργάζεται στο Βερολίνο και υπήρξε πρόεδρος του συνδικάτου εργαζομένων στη βιομηχανία του σεξ, λέει ότι αν και ορισμένοι πολυτελείς οίκοι ανοχής δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα από την κρίση, πολλοί άλλοι βρίσκονται ένα βήμα από την πτώχευση.
Ενώ πριν μερικά χρόνια, η Στέφανι και οι συνάδελφοί της είχαν πέντε με έξι πελάτες την ημέρα, σήμερα είναι τυχερές αν βρουν έστω και έναν. «Θα βρείτε πολλούς πελάτες να προσπαθούν να παζαρέψουν τις τιμές και να εξασφαλίσουν έκπτωση. Ενας τριαντάχρονος με πλησίασε πρόσφατα και μου είπε ότι είναι άνεργος, πριν μου ζητήσει έκπτωση. Την ίδια ώρα, πολλές ερασιτέχνες εμφανίζονται στο χώρο μας και ρίχνουν τις τιμές», λέει η Στέφανι.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_22/04/2009_276259