Power game, part15. Obama.


Οι τέσσερις άνδρες σκέφτονταν.
Σιωπηλοί.
Λίγο πρίν ο Πρόεδρος είχε θέσει το θέμα της σύσκεψης.
Επρεπε να εκμεταλευτούν καί άλλο την εκλογή Ομπάμα στήν πατρίδα.
Μά Πρόεδρε, είχε τολμήσει ο Αρκούδος, τί άλλο να κάνουμε?
Εχουμε βάλει όλους τούς δικούς μας επαγγελματίες ψεύτες να λένε ότι είμαστε σχεδόν τό ίδιο κόμμα καί ότι πανηγυρίζουμε.
Θά μάς πάρουν στό ψιλό.
Αμέσως κατάλαβε ότι δεν έπρεπε να το πεί.
Τό είδε στό βλέμμα ικανοποίησης τού Γιαννάκη του Πάριου ότι έκανε λάθος.
Ο Γιώργος (απο την Κοζάνη) ολοκλήρωσε.
Καί εγώ συμφωνώ με τον Πρόεδρο είπε.
Μπορούμε καλύτερα.
Πρέπει να σκεφτούμε κάτι δυνατό.
Επεσε πάλι σιωπή.
Απόλυτη σιωπή.
Ο Πρόεδρος ανέβαζε στροφές.
Στό δωμάτιο απλωνόταν η χαρακτηριστική μυρωδιά τού καμμένου λαδιού (από παλιό δίχρονο κινητήρα)
Ο Αρκούδος (πού καθόταν κοντά στον Πρόεδρο) μάλιστα άκουγε αμυδρά και τον χαρακτηριστικό ήχο.
Κοίταξε με την άκρη τού ματιού του τούς άλλους δύο.
Ηταν χαρούμενοι με την γκάφα του.
Εκαναν ότι σκεφτονταν το θέμα τού Ομπάμα αλλά ήταν σίγουρος ότι ονειρεύονταν ο καθένας γιά τον εαυτό του ποιό υπουργείο να ζητήσουν.
Μετά το σημερινό ο ίδιος θα τσίμπαγε κανα Ανάπτυξης.
Σκέφτηκε τον εαυτό του να τρέχει στίς λαικές πρωί -πρωί γιά να ρίξει τις τιμές και μελαγχόλησε.
Σάν τον Κίμωνα θα καταντήσω σκέφτηκε.
Θα λέω γιά την γιαγιά που ο άνδρας της έκανε αντίσταση.
Ο Πρόεδρος τον εβγαλε απο τίς σκέψεις του.
I got it, είπε όλος χαρά.
Ευτυχώς γιατί η μυρωδιά τού καμμένου λαδιού είχε καλύψει πλέον όλο το δωμάτιο.
Μιά άλλη φορά οι κοπέλες απο τη γραμματεία νόμισαν ότι πήραν φωτιά και είχαν μπεί μέσα με τούς πυροσβεστήρες.
Βρείτε μου λίγο φούμο είπε ο Πρόεδρος.
Θα βαφτώ λίγο μαύρος ώστε όποιος δεν το κατάλαβε να τό εμπεδώσει.
Εγώ καί ο Ομπάμα είμαστε τό ίδιο.
Είναι σαν να κερδίσαμε εμείς.
Βρείτε μου φούμο επανέλαβε με αποφασιστικότητα.
Ο Γιώργος (απο την Κοζάνη) έμεινε εντελώς ατάραχος.
Κοίταξε το ταβάνι και προσπάθησε να κυριαρχήσει στον εαυτό του.
Σκεφτόταν με ένταση ότι όλα είναι μάταια, όλα είναι ατμός, σημασία έχουν οι στιγμές.
Στό μυαλό τού Γιαννακή τού Πάριου όμως άρχισε να παίζει το ντάρι - ντάρι , ντάρι - ντάρι στο γυαλό πετούν οι γλάροι...
Αυτό γινόταν πάντα στίς δύσκολες στιγμές του.
Ηταν απίστευτο αλλά άκουγε όλο το τραγούδι (στη βερσιόν τού Πάριου).
Τό άκουγε στέρεο.
Σήμερα το άκουγε στη διαπασών.
Τό άκουγε τόσο δυνατά που φοβήθηκε ότι θα το άκουγαν και οι άλλοι.
Καθησύχασε τόν εαυτό του.
Ηταν μέσα στο μυαλό του , πώς ήταν ποτέ δυνατόν?
Βρείτε μου φούμο καί πείτε στίς κοπέλες έξω να χαμηλώσουν τη μουσική , είπε ο Πρόεδρος.
to be continued....

Σχόλια