Μπορεί το γεγονός ότι η έντονη αγάπη δεν απέχει πολύ από το μεγάλο μίσος να αποτελεί κοινή αποδοχή για τα συναισθήματα των περισσότερων ανθρώπων, όμως πλέον και οι ερευνητές έρχονται να επιβεβαιώσουν επιστημονικά αυτήν την εξίσωση των δύο αντικρουόμενων συναισθημάτων.
Μια νέα έρευνα δείχνει ότι οι εικόνες μισητών ατόμων ενεργοποιούν σε ένα βαθμό τα ίδια εγκεφαλικά νευρικά κυκλώματα με αυτά που ενεργοποιεί η ρομαντική αγάπη.
Σύμφωνα με την έρευνα, που διενεργήθηκε στο Εργαστήριο Νευροβιολογίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό PLoS One, η συσχέτιση της εγκεφαλικής δραστηριότητας πιθανώς εξηγεί γιατί η αγάπη και το μίσος είναι τόσο στενά συνδεδεμένα στην καθημερινή ζωή.
Οι ερευνητές εντόπισαν ένα συγκεκριμένο μοτίβο εγκεφαλικής δραστηριότητας στις περιπτώσεις μίσους (που προκαλούσαν εικόνες πρώην εραστών, ανταγωνιστών στη δουλειά ή πολιτικών!), το οποίο αποκάλεσαν «κύκλωμα μίσους» και το οποίο «άναβε» όταν οι άνθρωποι έβλεπαν κάποιον που μισούσαν.
Το κύκλωμα αυτό περιλαμβάνει περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού και του υποφλοιού και είναι διαφορετικό από άλλα «κυκλώματα» που ενεργοποιούνται σε περιπτώσεις άλλων συναισθημάτων, όπως ο φόβος ή το αίσθημα κινδύνου.
Το «κύκλωμα του μίσους» ωστόσο ενεργοποιεί άλλες περιοχές του εγκεφάλου, που ενεργοποιούνται επίσης σε περίπτωση που κάποιος βλέπει ένα αγαπημένο πρόσωπο.
Παρατηρήθηκαν όμως και διαφορές. Ένα πολύ μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού, που σχετίζεται με την κρίση και τη λογική, αποενεργοποιείται στην περίπτωση της αγάπης σε σχέση με το μίσος. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι, όταν μισούν, παραμένουν πιο λογικοί σε σχέση με όταν αγαπούν! Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό πιθανώς συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι που αγαπούν, μπορούν άφοβα να εγκαταλείψουν την κριτική και λογική τους ικανότητα, ενώ όταν μισούν έναν ανταγωνιστή, πρέπει να διατηρήσουν περισσότερες από τις λογικές τους ικανότητες, ώστε με υπολογισμένες κινήσεις να τον πλήξουν, αν το θελήσουν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σχόλια